آدرس جدید وبلاگ رپ بیست لوکس بلاگ
دو عکس جدید از بهرام | Bahram Nouraei
چهار شنبه 27 تير 1396 ساعت 23:57 | بازدید : 1013 | نویسنده : Ariyan Kabiri | آرین کبیری | ( نظرات )

به نظرم بهرام و امثالش انقدر خشک و جدی شدن و بر اساس سنشون و شرایطشون درگیر ژست های انتلکت روشنفکری شدن که دیگه به کل فقط ژست میگیرن و نمیتونن آهنگ بسازن

شاید باید باافسوس این رو پذیرفت که دیگه دوران بهرام و حتی بچه های دیوار به پایان رسیده !

با این حال امیدوارم برگردن به روزهای اوجشون و بجای توییت کردن آهنگ بخونن


|
امتیاز مطلب : 4
|
تعداد امتیازدهندگان : 1
|
مجموع امتیاز : 1


نقد آلبوم 24 ساعت بهرام توسط آرین کبیری
یک شنبه 16 آبان 1395 ساعت 15:34 | بازدید : 3502 | نویسنده : Ariyan Kabiri | آرین کبیری | ( نظرات )

نگاهی به آلبوم 24 ساعت - بهرام

نوشته آرین کبیری

Genre: Old School

نقد آلبوم 24 ساعت توسط آرین کبیری

مقدمه

بهرام بعد از ضبط 3 آلبوم خصوصی به نام های "بهرام، فرصت، درد و دل" و یک آلبوم گردآوری شده به نام "نوار قلب" که تک آهنگ جنجالی "نامه ای به رئیس جمهور" در این آلبوم تا حدودی بین مردم محبوب شده بود تصمیم گرفت که اولین آلبوم حرفه ای خودش به نام "24 ساعت" رو با آهنگسازی احسان آتور منتشر کنه.

(نکته مفید در مورد آلبوم نوار قلب: این آلبوم گردآوری شده بود، آلبوم گردآوری شده به آلبومی گفته میشه که ترک هاش بصورت پراکنده قبلا در تاریخ های مختلف منتشر شده باشه و بعد توی یک پوشه بصورت آلبوم مستقل قرار بگیره)

24 ساعت آلبومی بود که ژانرهای جدیدی رو وارد رپ پارسی کرد و بهرام به سرعت به یکی از بزرگان رپ ایران تبدیل شد و تعداد چشم گیری از رپرهای جدید شروع به بهرامیزه کردن کارهاشون شدن! یعنی همه میخواستن بهرام بشن و این موضوع مدت ها به رپ ایران قالب شده بود، از این میان رپرهای خوب مثل امیر خلوت و رپرهای متوسطی مثل نوید تونستن کار خودشون رو با فضای کارهای بهرام و اضافه کردن نوآوری از طرف خودشون موسیقی خودشون رو بسازن و شناخته بشن.

بعد از دستگیری بهرام و سایر رپرها و اوج گیری موسیقی خالتوری و موسیقی معترض ضعیف اونور آبی که تقریبا توسط تمام شبکه های ماهواره ای و حتی سریال های تلویزیونی و حتی سینماها حمایت میشدند و موسیقی شیش و هشت و معترض ضعیف چنان بر جامعه حاکم شد که بهرام به سکوتی چندساله نشست...

به گفته رضا پیشرو در صفحه فیس بوک، بهرام چند روز بعد از بیرون اومدن از زندان با پیشرو ملاقات میکنه و میگه:‌ زمانی فهمیدم چقدر تنهام که وقتی از زندان آزاد شدم هیچ کسی پشت در منتظرم نایستاده بود.

 

بررسی

 

قبل شروع جدی مقاله بگم که خیلی بیشتر از چیزهایی که نوشتم این آلبوم حرف داره و قطعا مثل بیشتر نقدها نمیشه تمام خصوصیات آلبوم رو توی مقاله مورد بررسی قرار داد و قطعا نکات زیادی هست که باید مخاطب با گوش دادن آلبوم دنبالش بگرده و ازش لذت ببره.

به گفته سازندگان آثار ژانر این آلبوم Old School هست اما نکته اینجاست که این آلبوم نوآروی های زیادی داشته در سال 1387 استفاده از ریتم شیش و هشت برای ساختن یک بیت Old School یا استفاده از سازهای اصیل که اتفاقا بصورت کلیشه ای استفاده نشده. یعنی مثلا توی آهنگهای یاس عزیز یا آهنگهای رپرهای ضعیف مطرح مثل حامد فرد از سازی مثل تار بصورت فوق کلیشه ای استفاده شده که فقط بگه ما ساز اصیل استفاده کردیم اما توی آهنگی مثل اینجا ایرانه یا بیخیالش ساز بصورت جدی بخشی از آهنگ شده و خارج از اثر بصورت یک پز و افتخار استفاده نشده.

نکته دیگه ای که خیلی جدی روش کار شده متن آهنگهاست. متاسفانه دوستان بجای بررسی تمام لایه های این آثار به پوسته رویی اثر که منظور و حرفهای بهرام بوده دقت میکنن، این مهمه اما موضوعات دیگه واقعا جاموندن.. وقتی که با دقت مصراع های این آلبوم رو بررسی میکنیم متوجه میشیم که از قالب های نوشتاری و حتی زبان های گویشی مختلفی استفاده شده که در کنار هم رنگبندی درستی دارن و به هم میخورن.

مثلا متن زیر 2 بیت از آهنگ "من" هستش که بیت او به زبان امروز نوشته شده و بیت بعدی بگونه ای با زبانی تغزلی نوشته شده که به بیت قبلش میخوره:

بدون که کلم باد داره اینو ثابت کردم / نه با سینه بالا دادن یا با تاب گردن

نداری تقصیری ندیدی مثال من / تا تو تاثیری نگیری اسیری بذار بگم

نمونه خیلی خوب این شیوه رو توی آهنگ "کاردو - فصل اول" میبینیم که حتما پیشنهاد میکنم با دقت گوش بدید.

بگذریم..

خلاقیت های آلبوم خیلی زیاد بودن بعنوان مثال کورس ها فکر شده و اساسی بودن بخصوص کورس آهنگ "راه من" که اون زمان یک سنت شکنی بود واسه خودش.

استفاده از فلوهای گوناگون که به نظرم از بهتریناش میشه به آهنگهای کمتر توجه شده آلبوم اشاره کرد مثل (گله نکن - من - دلنوشت)

آلبوم 24ساعت زبان شعری جدیدی رو به رپ پارسی معرفی کرد که باعث پیشرفت این سبک شد

این آلبوم سکوی پرتاب لیبل دیوار، احسان آتور، نیموش و بیشتر از همه خود بهرام بود

 نکته ای که باعث شد خیلی ها از عموم مردم به این آلبوم توجه کنن موضوعات اجتماعی بود که باعث شد نقد فنی اثر بارها و بارها شهید بشه و آلبوم تبدیل بشه به مجموعه ای تاریخ مصرف دار و تبلیغ کننده.

افرادی که با ژست روشعن فکرانه این آلبوم رو تحسین میکردن الان دارن آهنگهای بی وزن معترضان جدید رو گوش میکنن اما این آلبوم قطعا موندگار خواهد شد چرا که نظر روشعن فکری ایرانی ها هرگز و هرگز و هرگز نتونسته اثر رپی رو فیت و یا موندگار کنه.

حالا میخوام کمی به موضع گیری های اجتماعی بهرام توی این آلبوم نزدیک بشم

به نظرم خیلی خوبه که در بین این همه آثار معترض فراضعیف که عزیزان منتشر میکنن بهرام اولین نفری بود که آلبوم قوی با مضمون های اجتماعی منتشر کرد، و همین اولین بودن امتیازی رو به بهرام داد چرا که امروزه دیگه این موضع گیری های باید با دقت بیشتری انجام بشه، نوع اعتراض ها خیلی کلیشه شده

خواننده ها امروز به هر مسئله ای که در روز اتفاق افتاده یک اشاره ای میکنن و سرجمع میشه آهنگی که از اول تا آخر پر از تیتره و هیچ هنری درش نیست اما بهرام توی این مجموعه اولین کسی بود که به چندین تیتر در یک اثر اشاره کرد و از مسائل مختلف اجتماعی در کنار هم خوند و البته با این تفاوت که مسائل سطحی روز و تاریخ مصرف دار نبود. اما بازهم میگم این نباید شیوه ی قالب بشه و آهنگ "اینجا ایرانه" خیلی متفاوته از آهنگ های بی وزنی که مدام هروز منتشر میشن و هرمصراع داره به یک چیز میپردازه.

هیچ شیوه و حتی هیچ موضوعی نباید شیوه ی قالب یک هنرمند یا یک سبک بشه چرا که نابودش میکنه و مخاطبها بصورت ژست به آثار نگاه میکنن و آثار برعکس ادعایی که دارن هیچ کاربردی در زندگی مخاطب نخواهند داشت.

در آخر به نظرم بهترین اثر این آلبوم ترک "من" بود که از نظر فلو خیلی فشرده و پیوسته بود و آهنگسازی خیلی خوبی هم داشت و برعکس دوستانی که گنگستا رو با دروغگویی و لوس بازی به گند کشیدن این یک اثر گنگ محکم بود.

برای آخرین بار: فرق اصلی این آلبوم با بقیه آلبوم های اعتراضی که دوستان فراری خوندن اینه که این آلبوم زیبایی شناسی داره و نوع پرداختنش به مسائل تازگی داشت و از نظر وزن و قافیه که الفبای لازم برای نوشتن شعر رپ هستن اصولی بود.

یعنی وزن ها دو کلمه ای بود مثلا به مثال زیر توجه کنید که (ارزش لبخند/هست بشه کمرنگ) از ابیات آهنگ "من" رو نشون میده:

Ar ze she Lab khand

Hast Be she Kam rang

دو وزن و قافیه نویسی الفبای نوشتن شعر رپه و اثری که این رو هم نتونه انجام بده اثر نیست و مثل ماکت خام توی فیلمسازی می مونه که حرفه ای نیست و تمیرینی ساخته شده.

ممنون که وقت گذاشتید.

Instagram.com/AriyanKabiri


موضوعات مرتبط: نقد و بررسی , ,

|
امتیاز مطلب : 68
|
تعداد امتیازدهندگان : 14
|
مجموع امتیاز : 14


نقد آلبوم بزرگ (vol. 2) | نوشته آرین کبیری
چهار شنبه 15 ارديبهشت 1395 ساعت 13:47 | بازدید : 3985 | نویسنده : Ariyan Kabiri | آرین کبیری | ( نظرات )

نگاهی به آلبوم بزرگ Vol. 2

نقد آلبوم بزرگ توسط آرین کبیری instagram.com/AriyanKabiri

پیش زمینه

بعد از مستند از زیرزمین تا بام طهران - قسمت زدبازی دو عضو پایه که بیت پرودوسر گروه بودن (مهراد و علیرضا) بدلیل صحبت های حاشیه ای مستند مشکلی بوجود آمد و این مسئله تا جایی بالا گرفت که گروه از هم پاشید.

بعد از مدتی ویلسون پایگذار گروه زدبازی بعد از 9 سال اعلام بازگشت به هیپ هاپ کرد و خبر انتشار آلبومی به نام "بزرگ" به همراهی هیدن را در صفحه اینستاگرام اش منتشر کرد.

پس از چند ماه انتظار این آلبوم بصورت اختصاصی در وبسایت رادیو جوان بی سروصدا پخش شد

اما سر ساعت انتشار تمام وبسایت ها اقدام به دانلود پخش این آلبوم در وبسایت خودشان کردند

یک اتفاق قریب الوقوع برای وبسایت های پخش موزیک ایران پیش اومد و تقریبا تمام سایت های مطرح در چند ساعت اول از ترافیک شدید بالا نمی اومدن!!

در لحظات اول پخش آلبوم موج عجیب و غریبی در صفحات اجتماعی راه افتاد

اما بعد از چند ساعت نظر بسیاری از مخاطبان برگشت و عده ای دیگر پای آلبوم و هنرمندشان ایستادند و با تغییرات ژانر کاری ویلسون کنار آمدند.

نقد

به اجبار جور دیگه ای نقد رو شروع میکنم با کمی حاشیه !

زدبازی بعد از پخش آلبوم "زاخارنامه" مشخص بود که کم حرف شده و فقط دنبال ثبت خودش هست

با ساخت مستند و کنسرت گذاشتن و... فقط گروه ثبت میشد و رفته رفته خود اعضاء بستر این جدایی رو فراهم کردن و فکر میکنم یک روز دوباره به زدبازی برگردن.

و اما این بستر چه بود؟ ویلسون صفحه اینستاگرام درست کرد و مدام پست میذاشت و بستر بازگشتش رو آماده کرد. جی جی هم با (خلسه-لیتو و..) همکاری میکرد و فضای کار خودش رو به سمت دیگه ای جدا از "زدبازی" میبرد که با اثر ضعیف "سخت میگذره" فریاد زد که کار ما فعلا زیر اسم زدبازی نیست.

خواستم بگم کمی به سیاست های هوشمندانه هنرمندانمون دقت داشته باشیم و جالبه که بدونم تا اتومات موتور ذهنمون با مسائل بازی کنه و بهتر بتونیم از این پس خودمون از اتفاقاتی که میفته اتفاقات آینده رپرها رو کمی پیش بینی کنیم.

بگذریم..

اسم آلبوم و حتی گروه "بزرگ" انتخاب شده و دلیل واضح اینه که هیدن و ویلسون خواستن با این اسم جوابی دندان شکن به آلبوم "پیر شدیم ولی بزرگ نه بدن" که توسط اعضای دیگه ی گروه منتشر شده بدن.

نقطه قوت آلبوم آهنگسازی ها هستش که برمیگرده به اختلاف اصلی گروه که سر آهنگسازی بود و هیدن خواسته اثبات کنه که میتونه آهنگسازی فراتر از جی جی باشه و واقعا هم سنگ تموم گذاشته

ساخت 19 تراک با ریزه کاری در هر ثانیه آهنگ ها کار بسیار دشواری بود که توی این مدت زمان کم تقریبا ساختش غیر ممکن بود.

نقطه قوت دیگه آلبوم استفاده صحیح صدای هیدن و هنرمند مهمان مثل تارا بود

صدای ویلسون هم به شدت تو ذوق میزد و جدا از اینکه بیت ها برعکس بقیه خواننده های مشترک آلبوم به صدای ویلسون نمیخوردن و بیتشر تو ذوق میزد تا اینکه سوار بیت باشه

ویسون که بعد از 9 سال سکوت صداش تغییر کرده بود و استفاده از آتوتیون در جاهایی از آلبوم واقعا شخص دیگه ای شده بود که با فلوی کـــش دار امریکای شمالی ترکیب شده بود و این فلو هم به صدای ویلسون نمیخورد و به کل ویلسون عملکرد ضعیفی در زمینه های زیادی در این آلبوم داشت که جلوتر بهش میپردازیم

ریسک بجا و درست هیدن برای معرفی سبک جدیدی که هیپ هاپ مین استریم (تجاری) دنیا داره به این جهت میره و اتفاقا توی ایران این ژانر رو کم داشتیم اما اگر مثل امریکا زیاد بشه دیگه نمیشه جمعش کرد و فاتحه ی رپ خونده میشه دقیقا مثل هیپ هاپ مین استریم امریکا.

این آلبوم رنگ اصلیش شبیه به آلبوم هایی برای ایجاد سرگرمی و دل مشغولی هست و برای مقابله با این چالش که همیشه با اعضای زدبازی بوده ویلسون در صفحه اینستاگرامش اعلام میکنه که این آلبوم در مورد "امید داشتن" هست.

اما آلبوم از پس حرفی که قراره بزنه برنمیاد و بیشتر جای اینکه به هدفش بپردازه ازش فرار میکنه

گاهی با زبان ناعامیانه با کلماتی مثل بوستان و گل میخواد مخاطب رو امیدوار کنه و گاهی از این میگه که دنبال اثری بی اعتراض و بی قافیه هستم و ممکنه حتی لوس بشه آلبومم اما شاید بشه که کسی رو هم کمک کنه!!

برعکس پیشینه ویلسون که واقعا از اولین رپرهایی بود که از "هیچ چیز" در موضوع "همه چیز" در می آورد و باعث میشد مخاطب با چیزی که اصلا آشنایی نداشت ارتباط برقرار کنه (منفی یا مثبت یا...) اینبار بعد از 9سال دوری از رپ نمیتونه جذابیت قلم خودش رو داشته باشه و از موضوعی مثل "هدف" دست و پا شکسته و کاملا "غیر زندگی" صحبت میکنه و بسیاری از سخنان آلبوم جدا از زندگی واقعی و حتی هدف آلبومه.

و عجیب ترین اتفاق در این مجموعه این هست که ویلسون جدید به کل ویلسون قدیم رو زیرسوال برده

یعنی کسی که تقریبا پدر گنگستا رپ ایران نام برده میشد بدون مطاعه در مورد خرده فرهنگ هیپ هاپ وارد این سبک موسیقی شد و پیشرفت کرد و بعد از سالها برگشت و هرچه گفته بود رو پسگرفت و قطعا ویلسون جدید اخته از هیپ هاپ واقعی هستش و با زبانی شعاری از امیدواری سرخوش بدون راه حل دم میزنه و میگه چشماتون رو ببندید خوش باشید! دقیقا مقابل هیپ هاپ می ایسته و ویلسون قبلی رو کاملا زیر سوال میبره

و از همه بدتر

بدون ایـــــهام و قافیه ی خاصی باشه / همچین چیزی باید خیلی لوس و عادی باشه (ویلسون - بزرگ)

ویلسون قدیم بدون شک کسی بود که 2 وزن و قافیه ای نوشتن رو وارد رپ پارسی کرد و بعد از اون تمام آثار تک قافیه ای از دفتر بزرگان رپ پارسی ذوب شدن و پس از اون هرکسی نتونست ادعای نوشتن رپ کنه چرا که نوشتن متن ها مشکل تر و حرفه ای تر شده بود. اما امروز ویلسون جدید تمام وزن ها را دور ریخته و با زبان حرف زدن اش روی بیت میخواند.

یک هوشمندی ریز اما کاری در آلبوم وجود داشت اینکه آلبوم بیشتر از یک جلد هست

اما هنرمند برای اینکه در سیستم ایران آلبوم های چند جلده هنوز جا نیفتاده اول "جلد 2" رو منتشر میکنه تا همه منتظر "جلد 1" باشن.

معمولا توی خرده فرهنگ هیپ هاپ در مورد همه چیز صحبت میشه اما رپرهای ایرانی بیشتر احساسشون شبیه به خواننده های سبک پاپ هست برای مثال ویلسون بعد از 9 سال حرفی در مورد نبودنش نمیزنه و اشاراتی به دیس هایی که درنبودش بهش شد نمیکنه و از معدود اشارات اش به آهنگ های گذشته ش این بود که "نگاها رو منو تو بود الان فقط رو منه!!" واقعا عجیبه البته این نپرداختن به مسائل ایراد نیست و هرکسی آزاده از هرچیزی که دوست داره بخونه

در کل آلبوم از نظر رپ فوق العاده ضعیف بود و اگر قرار باشه در مورد راک و گوشه های گوشنواز دیگه ش صحبت بشه شاید من در حال حاضر تخصص چندانی نداشته باشم و در نقد اشتباه کنم

اما واقعا رپ موجود در آلبوم به شدت ضعیف و حتی ادایی بود و زندگی و تکنیک هیچ کدوم درش وجود نداشت. شاید چرک نویس های اشعار قدیمی ویلسون به این شدت ضعیف نبود

موضوعات دور از بحث اصلی آلبوم مثل آهنگهای "گل آقا" و "ال و ال" توی آلبوم بود که برعکس گفته خود هنرمندان درمورد سوژه اصلی آلبوم نبود و بی رحمانه س که بخوایم به گنگ ضعیف و بی وزن جدید ویلسون بپردازیم 

چرا که فکر میکنم تا همین اندازه هم گفتیم خیلی ها از ما ناراحت میشن اما واقعا این گنگ و دیس نبود

به جمشید بگو به فرشید بگه کسی ماشینو خط نندازه!!

ویلسون یکی از اسطوره های بسیاری از ما قدیمی شنونده های رپه و اگر یک رپر 0 بود شاید میشد گفت جای پیشرفت داره اما این پسرفت و عقب گرد اصلا در حد سامان کرامتی (ویلسون) نبود که حتی از پس دیس "گل آقا" هم بر نیومد.

امیدوارم رپرهامون راه خودشون رو پیدا کنن و اگر میخوان فلوهای کــشدار رپ مین استریم رپ امریکا رو استفاده کنن کمی نرم تر این کارو انجام بدن تا پرونده گذشتوشون با فلو های سخت تر آسیب نبینه و از همه مهم تر روی نکته های دیگه آلبوم کار کنن و فقط به بیت و موضوع اکتفا نکنن.

ممنون که وقت گذاشتید

نوشته آرین کبیری www.instagram.com/ariyankabiri


موضوعات مرتبط: نقد و بررسی , ,

|
امتیاز مطلب : 52
|
تعداد امتیازدهندگان : 11
|
مجموع امتیاز : 11


صفحه اینستاگرام آرین رپ بیست | Instagram.com/AriyanKabiri
جمعه 27 فروردين 1395 ساعت 14:46 | بازدید : 2475 | نویسنده : Ariyan Kabiri | آرین کبیری | ( نظرات )

صفحه اینستاگرام آرین رپ بیست

www.instagram.com/ariyankabiri

rapbist


|
امتیاز مطلب : 38
|
تعداد امتیازدهندگان : 9
|
مجموع امتیاز : 9


دانلود قدیمیترین مصاحبه رادیوئی هیچکس (1386) | آدرس جدید وبلاگ RapBist
دو شنبه 17 اسفند 1394 ساعت 17:21 | بازدید : 2212 | نویسنده : Ariyan Kabiri | آرین کبیری | ( نظرات )

مصاحبه رادیوئی با هیچکس بعد از انتشار آلبوم جنگل آسفالت

مصاحبه مال نوروز 1386 هستش یعنی وقتی که هیچکس 21 ساله ش بود...

دانلود از پیکوفایل

نکته اول: سالها بعد از این مصاحبه هیچکس توی فیس بوکش نوشت وای به حال کسایی که رپ رو از طریق این رادیو شناختن و دنبال میکنن!! دلیل این استاتوس تند هیچکس حمایت این رادیوها از رپرهای فوق ضعیف بود که موضوع شعراشون  روزانه و حاشیه ساز و برای این رادیوها جذاب بود.

 

نکته دوم: دلیل اینکه هیچکس لفظ قلم صحبت نمیکنه اینه که به لفظ لومپن اعتقادی نداره و مثل تمام رپرهای سراسر جهان توی مصاحبه ها با ادبیات واقعی حرف میزنه.


موضوعات مرتبط: مصاحبه ها , ,

|
امتیاز مطلب : 39
|
تعداد امتیازدهندگان : 8
|
مجموع امتیاز : 8


صفحه قبل 1 2 3 4 صفحه بعد

منوی کاربری


عضو شوید


نام کاربری
رمز عبور

:: فراموشی رمز عبور؟

عضویت سریع

نام کاربری
رمز عبور
تکرار رمز
ایمیل
کد تصویری
خبرنامه
براي اطلاع از آپيدت شدن وبلاگ در خبرنامه وبلاگ عضو شويد تا جديدترين مطالب به ايميل شما ارسال شود



دیگر موارد

آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 82
بازدید دیروز : 2
بازدید هفته : 127
بازدید ماه : 962
بازدید کل : 620176
تعداد مطالب : 106
تعداد نظرات : 416
تعداد آنلاین : 1

آمار وب سایت

آمار مطالب

:: کل مطالب : 106
:: کل نظرات : 416

آمار کاربران

:: افراد آنلاین : 1
:: تعداد اعضا : 5

کاربران آنلاین


آمار بازدید

:: بازدید امروز : 82
:: باردید دیروز : 2
:: بازدید هفته : 127
:: بازدید ماه : 962
:: بازدید سال : 130936
:: بازدید کلی : 620176